Rukometni savez Srbije ponosno podržava inicijativu Dragice Đurić da Stadion “Tašmajdan”, koji je u sklopu Sportsko-rekretaivnog centra “Tašmajdan”, ponese ime legendarnog rukometnog golmana, teniserke i teniskog trenera Jelene Genčić. Samo ime Jelene Genčić ima legendaran status u dva sporta, koji su tesno vezani za istoriju Stadiona “Tašmajdan”.

Foto: Arhiva RSS

Inicijativa nekada najboljeg golamana sveta, Dragice Đurić, koja je u plodnoj, skoro tridesetogodišnjoj igračkoj karijeri osvojila najznačajnija klupska i reprezentativna priznanja i medalje (olimpijsko zlato 1984, svetsko srebro 1990, Kup šampiona 1991) pravi je način da se Beograd i Srbija oduže nosioci nacionalnog priznanja iz rukometa, bronzanoj svetskoj rukometašici Jeleni Genčić, teniskoj šampionki, koja je kao trener učestvovala u stvaranju najboljeg tenisera svih vremena, Novaka Đokovića.

- Osim što je bila prvi i najuticajniji trener i pedagog jednom od najboljih tenisera i sportista sveta Novaku Đokoviću, kao i u velikom broju drugih tenisera, Jelena Genčić je bila i vrsna rukometašica. Osvajač je broznane medalje na Svetskom rukometnom prvenstvu u Beogradu 1957. godine, zbog čega je bila nosilac nacionalnog priznanja. Finalna utakmica tog turnira održana je upravo na stadionu Tašmajdan -reči su selektora ženske rukometne reprezentacije Srbije Dragice Đurić. - Jelena Genčić, kao osoba koja je svojim sportskim ugledom i uspesima zadužila srpski sport, zaslužuje da joj se njen rodni Beograd na ovaj simboličan način oduži.

Ako niste znali o Jeleni Genčić

Lična karta

Datum rođenja: 9. oktobar 1936.

Mesto rođenja: Beograd

Država rođenja: Kraljevina Jugoslavija

Datum smrti: 1. jun 2013.

Mesto smrti: Beograd

Državljanstvo:  Srbija

Sportovi: rukomet i tenis

Klubovi: RK Crvena zvezda i TK Partizan

Medalje: rukomet - bronza na SP 1957.

Sportska biografija

Istovremeno se bavila i tenisom i rukometom. U to vreme igrao se veliki rukomet do 1958, a sadašnji rukomet bio je u povoju, aktivno se igrao od 1953. Obično je bila golman igrajući sa muškarcima u školi i na ulici. Njenu hrabru igru na golu su zapazili stručnjaci i pozvali su je u Crvenu zvezdu. Ubrzo je postala nezamenljiva, pa su je pozvali u reprezentaciju gde je jedno vreme bila i kapiten. Reprezentacija Jugoslavije u velikom rukometu (žene) u kojoj je bila i Jelena Genčić učestvovala je na Svetskom prvenstvu 1958. u Nemačkoj i zauzela 5. mesto. Te godine gasio se veliki rukomet, a sve više se afirmisao sadašnji. Prvo SP u malom rukometu organizovano je 1957.U Jugoslaviji, u Virovitici i Beogradu, baš na Tašmajdanu, gde je reprezentacija, ponovo sa Genčićevom na golu osvojila bronzanu medalju. Tada je selektor Marjan Flander, pored Jelene Genčić u tim uvrstio Nadu Vučković (kapiten), Magdu Hegediš, Anu Tevetović, Vladislavu Horak, Vukosavu Lukin, Nedu Rukavinu, Branku Mihalić, Ankicu Mostrum, Eriku Tot, Nevenku Ljubić, Vlastu Nikler, Katarinu Tičić i Mariju Sabljak. Bilo je to vreme slavlja na čuvenom Tašu.

Foto: Arhiva RSS

Interesantno je da je Jelena istovremeno igrala rukomet u Crvenoj zvezdi, a tenis u Partizanu.

Kako je sama Jelena Genčić isticala, uz brata Lazara, atletičara, i Dragoljuba, biciklistu, obojicu reprezentativce, Jelena se rano vezala za sport:

- Mama je pravila krpenjače od čarapa, pa smo jurcali za loptom po ceo dan. Bila sam muškobanjasta, sjajno sam igrala fudbal s muškarcima, ali sam bila gruba i povređivala ih. Zato su me stavili na gol. Rukometašice su videle kako sjajno branim i tako sam počela da igram rukomet. Bila sam u reprezentaciji u malom rukometu na prvom SP na Tašmajdanu, gde smo osvojili bronzanu medalju. Zahvaljujući toj medalji imam sportsku penziju, televizijska mi je sramotno mala iako sam radila 45 godina. Tenis je smatran buržujskim sportom, a mi smo ga krišom igrali na terenu nastalom usred posečenog vinograda i nasutom crnom šljakom. Kada je partijska elita počela da igra tenis, stigla je naredba da se osnuje teniska sekcija pri Domu JNA i tako je sve počelo - reči su Jelene Genčić.

Od 1963. Posvetila se samo tenisu u kome je od 1954. do 1976. bila 20 puta prvakinja Jugoslavije - dva puta pojedinačno (1958 i 1964), šest puta u ženskim parovima i 12 puta u mešovitim parovima. Završila istoriju umetnosti, bavila se fotografijom i radila je ceo radni vek u školskom i kulturnom programu RTB, kao urednik i režiser programa.Posle povlačenja iz aktivnog bavljenja sportom, sredinom sedamdesetih godina prošlog veka počela je karijeru kao teniski trener, gde je imala dosta uspeha u otkrivanju i podučavanju budućih šampiona Novaka Đokovića, Monike Seleš, Gorana Ivaniševića, Ive Majoli i Mime Jaušovec…

Iz istorije Stadiona “Tašmajdan”

Lokacija: Beograd, Srbija
Upravitelj: SRC Tašmajdan
Kapacitet: 10.500
Otvoren: 24. januar 1954.
Renoviran: 2016.

* Izgrađen je na mestu nekadašnjeg kamenoloma, po kome je i dobio ime: od turskih reči taš (kamen) i majdan (kop, rudnik). Kapacitet stadiona je 10.000 mesta, a u sklopu njega postoje dve sale i teretana, najviše se koristi za rukomet, mali fudbal, odbojku, košarku, kao i za razne koncerte i kulturno-zabavne manifestacije.

* Prva međunarodna nezvanično odigrana utakmica u rukometu između Jugoslavije i

Švedske, tadašnjim svetskim prvacima, odigrana je u Beogradu na stadionu Tašmajdan, 1956.

godine. Utakmica je proglašena nezvaničnom zbog provale oblaka i neuslovnih uslova za

igranje. Inače, rezultat je bio nerešen.

* Prvo svetsko prvenstvo u rukometu u ženskoj konkurenciji organizovano je 1957. godine u

Beogradu i Virovitici gde je reprezentacija Jugoslavije osvojila bronzanu medalju.

* Prvi trofej Jugoslavije u rukometu organizovan je u Beogradu 1960. godine za obe konkurencije pod

nazivom "Trofej Tašmajdan".

* Stadion se u zimskim mesecima od 1953. do 1977. (do otvaranja ledene dvorane Pionir 1978) najviše koristio za hokej na ledu, pa je tu 1954, 1955. i 1957. održano prvenstvo Jugoslavije u hokeju na ledu (turnirski sistem), a bio je domaći teren za beogradske klubove Partizan, Crvenu zvezdu, OHK Beograd, Tašmajdan i Avalu.

* Među prvim takmičenjima održanim na stadionu je i Evropsko prvenstvo za košarkašice 1954. godine. Stadion je bio domaćin prvog Svetskog prvenstva u rukometu za žene 1957., kada je Jugoslavija osvojila bronzu, a na njemu je reprezentacija Jugoslavije igrala mečeve Dejvis kupa 1956. Održani su i neki veoma zanimljivi događaji, kao što je španska korida, automobilska fudbalska utakmica sa velikom loptom, koju su šutirale „fiće“ i još nekoliko drugih.

* Beograđanin Milan Lazarević, član RK Crvena zvezda, proglašen za najboljeg igrača Olimpijskog turnira 1972. Godine, gde je rukometna reprezentacija Jugoslavije osvojila prvu, od dve zlatne medalje na OI, a prve rukometne korake napravio je, kao učenik Pete beogradske gimnazije i to sa legendarnim igračem i trenerom, Branislavom Pokrajacem baš na Tašu.

Sećanje na TAŠ: Petar Eror (rukomet)

* Šta je za Petra Erora prava asocijacija kada se pomenu Partizan i Taš?

- Kada smo imali kvalitet u RK Partizan igrali smo veće utakmice na Tašmajdanu, gde su tribine bile ispunjene do poslednjeg mesta. Popularni „Taš“ je bi mesto gde se okupljalo sportsko krem društvo.Jednom nedeljno smo igrali rukomet protiv košarkaša, pa sledeće nedelje smo igrali košarku protiv istih protivnika. Tu je bilo smeha kako oni igraju rukomet, a kako mi igramo košarku. Taš je bio kultno mesto beogradskog sporta i sportista - kazivao je Petar Eror.

Iz istorije rukometa…

* Rukometni savez Srbije formiran je na osnivačkoj Skupštini 17. i 18. decembra 1949. godine kada je izabran predsednik Jovan Cekić.

* Reč rukomet na našim prostorima pojavljuje se 1904. godine u listu "Sokol" u napisu "Igre za drštvo i školu" gde se opisuje i rukometna igra. Prema nekim podacima 1930. godine profesor Vladimir Janković uveo je te godine rukomet u školama, ali je ovaj sport privukao veoma mali broj sledbenika.

* Do 1948. godine rukomet je bio skoro nepoznat sport u Srbiji. Međutim po kazivanju nekih učenika gimnazije na Topčideru profesor gimnastike Emil Vukotić je u toku 1938. do 1940. godine van nastavne aktivnosti kao i na časovima gimnastike učenike je upoznavao sa rukometom igrom.

* U listu "Ponedeljak" 1942. godine objavljena je vest da se igračicama hazene beograkih klubova, zbog slabog interesovanja nudi da se opredele za rukomet ili košarku.

* U martu 1948. godine rukometni instruktor Teodor Sedmak organizuje na igralištu Fiskulturnog društva "Železničara" (nekadašnje igralište "Šest topola") prve rukometne treninge za učenike beogradskih gimnazija po unapred utvrđenom rasporedu. Posle njegovog odlaska treninzi su nastavljeni pod vođstvom Franje Horvatića, nastavnika fizičkog vaspitanja VII muške gimnazije.

* Jedan od problema rukometnog sporta je veoma uspešno rešila Saračka zadruga u Beogradu koja je uspela da osvoji izradu kvalitetnih rukometnih lopti.

* U novembru mesecu 1948. godine beogradske ekipe počele su sa odigravanjem utakmica za prvo prvenstvo Beograda. Utakmice su igrane na igralištu Omladinskih brigada i Novom Beogradu. Učestvovale su ekipe: Partizan, Beograd, Crvena Zvezda, Dinamo, Železničar, GD "Beograd V", u muškoj konkurenciji, Železničar, Beograd i Crvena Zvezda u čenskoj konkurenciji. Prvi treneri beogradskih ekipa bili su: Franjo Horvatić- Crvena Zvezda, Marjan Flander - Partizan, Branislav Stefanović - Železničar, Milan Latas - Dinamo Pančevo, Zoran Pantazis - Železničar ženska ekipa.

* 30. maja 1948. godine u Beogradu u predigri fudbalske utakmice Partizan - Hajduk ekipa beogradskih srednjoškolaca pobedila je ekipu gimnazije "Maršal Tito" iz Zagreba sa 5:1, dok su ženske ekipe Beograda i Zagreba igrale nerešeno 1:1.

* Na dan 27. juna 1948. godine na stadionu "Crvene zvezde"odigrana je utakmica između reprezentacije omladiskih radnih brigada Novi Beograd i reprezentacije Beograda (12:9). Utakmicu je sudio Ivan Snoj, a odigrana je kao predigra fudbalske utakmica Jugoslavija - Albanija (0:0).

* U kupu Šampiona u međunarodnoj konkurenciji kod muškaraca 1957. godine u rukometu prva je učestvovala reprezentacija Beograda, a u ženskoj konkurenciji 1961. godine ekipa Spartaka iz Subotice.

* U konkurenciji pobednika kupova 1976. godine ekipa Crvene Zvezde muškarci i 1977. godine ekipa Železničara Novi Sad žene, prvi su učesnici Pobednika kupa u međunarodnoj konkurenciji.