Odbojkaši Ribnice, koji su Jugoslaviju pre četrdeset godina predstavljali u Evropi, okupili su se krajem minule godine da bi se podsetili na dane kad je grad na Ibru zbog njih bio na nogama. Svi živi i zdravi, neki, istina, sa manje kose, a više kilograma. Ozbiljni porodični ljudi, većina njih sa diplomama viših škola i fakulteta, sada pri kraju uspešnih poslovnih karijera, a u sportu i dalje kao funkcioneri, treneri, sudije... To su oni momci za kojima su na kraljevačkom korzou uzdisale devojke, a čija je slika pokraj pehara, te davne 1978. godine, mesec dana stajala u izlogu robne kuće ,,Beograd“, u samom centru Kraljeva. Jer, bili su ekipa Ribnice, osvajači odbojkaškog Kupa Jugoslavije i onda predstavnici te velike zemlje u Evropi, u takmičenju Kupa pobednika kupova. Osim što su digli grad na noge, zbog njih je sagrađena prva hala sportova na obali Ibra, popularna „kutija šibica“ i obavljen prvi direktan sportski radio prenos...Jednostavno, bili su sportski junaci koji su od igre na ,,ledini“ stigli do Evrope, do takmičenja u međunarodnoj konkurenciji.

Najbolje generacija OK Ribnica iz Kraljeva ponovo na okupu

O svemu tome podsetili su se poslednjih dana minule godine, na prvoj ,,prozivci“, posle tačno četiri decenije od tog uspeha. I, svi su se odazvali tadašnjem kapitenu Aleksandru Bićaninu. Među prvima njegov brat Jovan Bićanin, zatim braća Milorad, Ljubomir i Zoran Kovačević, a stigli su i Aleksandar Terzić, Radovan Radulović, Milomir Prodanović, Zoran Filipović, Tomislav Radaković, Gordan Vilimanović, Zoran Miković i Milanko Stojanović. Među njima bio je i tadašnji trener Dragan Nikolić. Podsećanje na tadašnje vreme mladosti i pomenutog sportskog uspeha podstakao je i Zoran Bačarević, sportski reporter tadašnjeg Radio Kraljeva, koji je prenosio finalnu utakmicu za Kup Jugoslavije.

Susret posle četiri decenije bio je pun emocija, krenula je priča o klubu koji je postao sinonim za jugoslovensku i srpsku odbojku, koji je osnovan 1954. godine kada su, baš na mestu zvanom ,,ledina“ u Gornjoj Ribnici, tadašnji momci počeli da prebacuju loptu preko mreže. Prvi trener i igrač bio je nedavno preminuli Dušan Bošković Bole, čovek koji je čitav život posvetio ovom sportu. Umeo je posebno da prepozna telente, pa je tako Ribnica narastala i 1974. godine stigla do saveznog ranga tekmičenja. Stoga je za njih hitno morala da se podigne, tačnije dogradi nova hala sportova pokraj Ibra i učinili su to tadašnji gradski oci. A, odbojkaši su samo četiri godine kasnije, na finalnom turniru u Novom Sadu, pobedama nad ekipom Mladosti iz Zagreba, domaćom Vojvodinom i Modričom iz istoimenog grada postali nosioci pehara Kupa Jugoslavije. Pratili su to Kraljevčani uz radio aparate slaveći pobedu i put odbojkaša u Evropu, na takmičenje u Kupu pobednika kupova. Posle dvostrukog trijumfa nad španskim Industrijalesom iz Madrida, usledio je šlager sa najboljom svetskom ekipom tog vremena, Paninijem iz Modene. U dvorani nije bilo mesta za sve ljubitelje ovog sporta, Ribnica je izgubila sa 3:2 što govori da su se pokazali kao dostojan protivnik najboljima...

Aleksandar Bićanin se obratio svojim "saborcima" sa kojima je osvojio Kup Jugoslavije 1978. godine

Setili su se, na ovom skupu bivši igrači, još puno događaja od pre četiri decenije, pa i kompleta ,,olovka, rokovnik i kalendar“ iz godine uspeha koji još čuvaju, a koji su, pošto tada nije bio običaj da se sportisti i novčano nagrađuju, dobili u znak priznanja na prijemu kod čelnika u opštini i regionu.

Druženje posle 40 godina i u smiraj 2018. godine

I, tako je to do današnjih dana ostao veliki uspeh kraljevačkog sporta, posebno odbojke. Imao je ovaj klub još uspešnih sezona i uvek bio rasadnik izuzetnih odbojkaša. Nažalost, prošle sezone je ispao iz Super lige, ali kako je na ovom skupu najavio Mile Mitrović, predsednik skupštine Ribnice, sledim ekspresan povratak u elitu.

A, povratak najuspešnije ekipe Ribnice na novi sastanak i druženje dogovoren je za dve godine.